Πώς το μικρό ποδηλατάδικο που άνοιξε το 1926 στην Πάτρα από ένα 16χρονο αγόρι διωγμένο από τη Σμύρνη έφτασε σήμερα να είναι μια υπερσύγχρονη επιχείρηση με προϊόντα γνωστά για τον εξαιρετικό σχεδιασμό τους και την ιδανική σχέση ποιότητας - τιμής; Το μόνο που χρειάστηκε για να γίνει πραγματικότητα το success story της IDEAL ήταν σκληρή δουλειά, διορατικότητα και μια μικρή βοήθεια από την... Ιταλίδα σταρ Ρίτα Παβόνε!
Ο Αγγελος Μανιατόπουλος, πρόεδρος και ψυχή σήμερα της επιχείρησης, γιος εκείνου του παιδιού που έφτασε το 1922 στην Πάτρα και έμαθε την τέχνη του ποδηλάτου δουλεύοντας για 4 δραχμές την ημέρα, μας ξεναγεί στο εργοστάσιο της Μανιατόπουλος Α.Ε. στον Άγιο Βασίλειο Πατρών, όπου κατασκευάζονται έως και 200.000 ποδήλατα το χρόνο. Εδώ, στα 13.500 τ.μ. των εγκαταστάσεων λειτουργούν τα γραφεία των διοικητικών υπηρεσιών, το κτίριο της παραγωγής και αποθήκευσης πρώτων υλών, το κτίριο της αποθήκευσης έτοιμων προϊόντων και το κτίριο του after sales. Πιο εντυπωσιακό κομμάτι, όμως, είναι η παραγωγή.
Όπως και στις αυτοκινητοβιομηχανίες, έτσι και στις βιομηχανίες ποδηλάτων η παραγωγή δεν είναι κάθετη. Όπως δηλαδή δεν μπορεί μια αυτοκινητοβιομηχανία να φτιάχνει και τα παρμπρίζ, και τα λάστιχα, και το ηλεκτρικό σύστημα, έτσι συμβαίνει και με κάθε ποδηλατοβιομηχανία στον κόσμο. Αυτό που την κάνει να ξεχωρίζει είναι ο σχεδιασμός. Σχεδιάζει -εμπορικά, μηχανολογικά, αισθητικά- το όχημα, επιλέγει τα υλικά, δίνει τα κατασκευαστικά χαρακτηριστικά στους υπεργολάβους της για κάθε κομμάτι, τα συγκεντρώνει στις εγκαταστάσεις της και τα συναρμολογεί. Κι αν αυτό σας ακούγεται εύκολο, σκεφτείτε το πάλι. «Η συναρμολόγηση είναι βαθύ κανάλι», λέει ο κ. Μανιατόπουλος. «Πολλοί ξέρουν πώς να φτιάξουν ένα ποδήλατο, αλλά λίγοι ξέρουν πώς να φτιάξουν ένα καλό ποδήλατο. Και οι υπεργολάβοι δεν αφήνονται στην τύχη τους. Είμαστε εκεί και εξασφαλίζουμε τις πιστοποιήσεις που χρειάζονται προκειμένου τα εξαρτήματα να πληρούν τις αυστηρές ευρωπαϊκές νόρμες ασφαλείας που συντελούν στην κατασκευή των ποιοτικών προϊόντων μας».
Η διαδικασία συναρμολόγησης, πάντως, είναι εντυπωσιακή. Ένας κυλιόμενος διάδρομος κινείται με σταθερό ρυθμό, ανάλογα με το μοντέλο που κατασκευάζεται, και κάθε εργαζόμενος κάνει με γνώση και συγκέντρωση τη δική του δουλειά. Παράλληλα, στον ίδιο χώρο κατασκευάζονται και ζυγοσταθμίζονται οι τροχοί, μοντάρονται και ευθυγραμμίζονται τα λάστιχα, ελέγχονται οι σκελετοί, τελειοποιούνται τα συρματόσχοινα ώστε να μην έχουν γρέζια που δημιουργούν τριβή - μια πατέντα αποκλειστικής εμπνεύσεως Ideal.
Διορατικότητα και τύχη
Ο Άγγελος Μανιατόπουλος μιλάει με πάθος όχι μόνο για τη θαυμαστή ιστορία της επιχείρησης, αλλά και για το ίδιο το προϊόν. Η οικογένειά του πίστεψε βαθιά στο ποδήλατο, όταν στην Ελλάδα το σνόμπαραν όλοι ως το μέσο του φτωχού. Γιατί; «Οραματιστήκαμε μια Ελλάδα σύγχρονη, στα πρότυπα της δυτικής Ευρώπης, όπου το ποδήλατο ήταν σπορ, μέσο μεταφοράς, σωματικής άσκησης, διασκέδασης και τρόπος ζωής. Και προβλέψαμε ότι προς τα εκεί θα πάμε. Η μισή επιτυχία μας ήταν η διορατικότητα αυτή. Η άλλη μισή ήταν η τύχη. Δηλαδή η Ρίτα Παβόνε...» Κάπου εδώ μπερδεύομαι. Τι σχέση έχει η σταρ του ιταλικού κινηματογράφου της δεκαετίας του ’70 με τα ποδήλατα Ideal;
Ας τα πάρουμε από την αρχή. Όταν το 1973 ο πατέρας Νίκος Μανιατόπουλος αρρωσταίνει ξαφνικά, οι γιοι του, Άγγελος και Κωνσταντίνος, αναλαμβάνουν την επιχείρηση, αφού έχουν ολοκληρώσει τις σπουδές τους στην Αθήνα - στην ΑΣΟΕΕ και την Ιατρική αντίστοιχα. Και πέφτουν στα βαθιά. Όμως καταφέρνουν με όραμα, επιχειρηματική βούληση και πολλή δουλειά από ένα εμπορικό κατάστημα λιανικής και χονδρικής με περιορισμένη κάλυψη -Αχαΐα, Ζάκυνθο, Ηλεία, Αιτωλοακαρνανία- να βάλουν στη χονδρική περισσότερες περιοχές, όπως η Κέρκυρα, η Άρτα, τα Γιάννενα, η Καλαμάτα κ.ά., και οραματίζονται εξαγωγές, όταν κανείς στην Ελλάδα δεν πιστεύει στο ποδήλατο. Κάπου εκεί, μπαίνει στην ιστορία η Ρίτα Παβόνε.
«Η Παβόνε σε μια ταινία της εποχής εκείνης υποδυόταν μια κοπελίτσα που είχε πέσει σε έναν πλάνο έρωτα και κυκλοφορούσε με ένα ποδήλατο σπαστό - τότε είχαν πρωτοκυκλοφορήσει και ήταν μια επανάσταση. Και το έκανε μόδα», λέει ο κ. Αγγελος Μανιατόπουλος. «Ήρθε και η πρώτη πετρελαϊκή κρίση το ’74 κι έτσι όλος ο κόσμος έτρεχε να πάρει ένα σπαστό ποδήλατο». Το 1979 ήρθε η δεύτερη πετρελαϊκή κρίση και ο «Ε.Τ. ο Εξωγήινος» με το ποδήλατο BMX που πετούσε. Αυτή ήταν η δεύτερη επανάσταση και όλος ο κόσμος έτρεχε να πάρει BMX. Το 1987 βγήκαν τα mountain bikes που έκαναν θραύση. Όλα αυτά έδωσαν ώθηση στην αγορά του ποδηλάτου και στην Ελλάδα. Όμως επειδή οι Μανιατόπουλοι είχαν προβλέψει ότι θα υπήρχε εξέλιξη και είχαν πάρει τα μέτρα τους, βρέθηκαν ένα βήμα μπροστά. Κι έτσι προπορεύτηκαν. Και το 1995 ήταν έτοιμοι για εξαγωγές.
«Στην πρώτη έκθεση που πήγαμε το 1995 στην Κολωνία (τη μεγαλύτερη του κόσμου), οι ξένοι μας κοιτούσαν περίεργα. “Tι σχέση έχετε εσείς με τα ποδήλατα;” έλεγαν και γελούσαν. Νόμιζαν ότι οι Έλληνες καλλιεργούμε μόνο ντομάτες. Όταν όμως είδαν την ποιότητα του προϊόντος μας και τις τιμές, άρχισαν τις παραγγελίες. Σε δύο χρόνια διώχναμε Κινέζους, Ιάπωνες και Γερμανούς που φωτογράφιζαν τα μοντέλα μας για να τα αντιγράψουν. Η διεθνής αγορά αναγνώρισε σύντομα τα ποιοτικά χαρακτηριστικά και τη σχεδιαστική υπεροχή των ποδηλάτων μας. Αυτά έγιναν το συγκριτικό μας πλεονέκτημα».
Οργάνωση και σφιχτή διαχείριση
Σήμερα η επιχείρηση απασχολεί 120 άτομα, εξάγει το 35% της συνολικής παραγωγής και βάζει τα δυνατά της να αντέξει την κρίση που έχει πλήξει και την αγορά ποδηλάτου. Το 2011 πουλήθηκαν στην Ελλάδα 340.000 ποδήλατα και το 2014 μόλις 195.000... «Μετά το 2003 το μισθολογικό κόστος άρχισε να αυξάνεται κατακόρυφα, το 2008 χάσαμε πελάτες λόγω των απεργιών στα λιμάνια, είχαμε κοντέινερ με υλικά που δεν μπορούσαν να ξεφορτώσουν στον Πειραιά για δύο μήνες. Έσπασαν τα συμβόλαια».
Μετά το 2010 ξεκίνησε το πρόβλημα σταθερότητας της χώρας, οι εταιρείες ασφάλισης πιστωτικού κινδύνου του εξωτερικού έπαψαν να ασφαλίζουν τις εξαγωγές για την Ελλάδα, οι προμηθευτές ζητούσαν τα λεφτά προκαταβολικά. Η σφιχτή διαχείριση, τα καλύτερα logistics, τα πολλά ξενύχτια και η οργάνωση ήταν αυτά που τους έσωσαν. «Είναι δύσκολο να επιχειρεί κανείς στην Ελλάδα, αλλά εμείς αγαπάμε τη χώρα μας και το παλεύουμε. Ελπίζουμε ότι το 2016 θα είναι καλύτερο».
Γι’ αυτό και δεν το βάζουν κάτω. Ήδη από πέρυσι έχουν βγάλει στην αγορά τα νέα ηλεκτρικά τους μοντέλα, τα οποία έχουν μεγάλη επιτυχία στο εξωτερικό και για του χρόνου έρχονται περισσότερα: όχι μόνο city, αλλά και off-road ηλεκτρικά, που αποτελούν το μέλλον. «Στόχος μας είναι να μην απολύσουμε ούτε ένα άτομο. Έπειτα από διαβούλευση με το σωματείο, έχουμε μειώσει το χρόνο εργασίας και τις αμοιβές αναλογικά, για να αντιμετωπίσουμε τη συρρίκνωση της αγοράς. Το στοίχημα είναι, αντί να λυγίσουμε από τα δεινά, να τα αξιοποιήσουμε για να γίνουμε πιο εφευρετικοί και τελικά να βγούμε πιο δυνατοί...»
Πηγή:
http://www.kathimerini.gr/815747/article/oikonomia/epixeirhseis/ideal-bikes-90-xronia-podhlatades
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου